De groet in vele vormen
Sinds ik weer in Friesland woon en twee honden heb, groet ik in allerlei soorten en maten. En met plezier! Het ‘hoi-en’ geeft mij in ieder geval een positieve vibe.
Het ‘hoi, wat een prachtige hond’, tijdens het wandelen in het bos.
Het ‘hoi’ knikje in de supermarkt.
En daarbij het, hopelijk tijdelijke, groetend glimlachen met de ogen boven het mondkapje uit.
Het ‘hoi, wat een goed weer he?!’, tijdens een wandeltocht.
Het ‘hoi, hoe giet it mei jim?’, op de buurt.
De ‘hoi’ laatst tegen een voorbijganger in Den Haag tijdens een wandeling met een vriendin die daar woont, waarop de voorbijganger mij verbaasd aankeek en voorzichtig wat mompelde dat leek op hoi…
Het ‘hoi’ en dan niets terugkrijgen en dan altijd denken, ‘ach volgende beter’.
Het ‘hoi’ hier en ‘hoi” daar in de winkelstraat.
En, deze vind ik de leukste, de ‘goeie’ tijdens een fietstocht met m’n vader door de prachtige Friese provincie.
