Een nieuw soort intelligentie
Eerste ronde –
ach, laat die vergelijkingen.
Op donkerblauwe dagen is het vallen van de schaduw
altijd uit balans, het is december, het wintert zeker nog.
We staan midden in de straat, schuiven aan voor drank
en fruit. Tropisch rood. De gloed zal niet verdwijnen.
Tweede ronde –
we luisteren naar het handgeklap, één voor één,
elke voetstap is compleet. We veranderen de richting
van de adem. Een Ministry of Silly Walks, bomen stappen
mee, het gewriemel is aan deze kant een spel en minder
zwaar. Hoe de wind er door takken op beweegt.
Derde ronde –
kijk wat we gewonnen hebben: we kijken om ons heen,
wuiven naar elkaar, zesendertig ogen en een schrander
bos en jij die niet verdwijnt. De gloed schuift onder de huid.
Ik wou je zien ademen en gerust zijn.
Leen Pil
