Hoe simpel kan het zijn?

Een mooi initiatief van Wini Weidenaar . Het verhaal dat ze ’s ochtends op de fiets naar haar werk steeds dezelfde personen tegen komt is heel herkenbaar. Want dat gebeurt ook ‘s nachts om 4.00…tijdens het rondje met ’t hondje. Iedere ochtend brandt in dezelfde huizen licht, iedere dag start op dezelfde parkeerplaats de motor van een auto. Op de fiets kom ik iedere ochtend dezelfde mensen tegen, ook al zijn het er niet veel. Ik krijg er een veilig gevoel door. Bij extreme weersomstandigheden vinden we steun bij elkaar, want gelukkig ben ik niet de enige die er hinder van ondervindt. En als de mede-nachtbraker er eens een paar dagen niet is dan denk ik: ‘Hé verhip! Zou diegene ziek zijn?’’.

Een groet is een mooi gebaar, zeker in deze bizarre tijd. Een groet kost niks en kan ook met een mondkapje op. Of op anderhalve meter afstand. Of op nog grotere afstand. Onlangs ontdekte ik het fenomeen Postcrossing. Het idee is simpel. Je stuurt een kaartje naar iemand ergens op de wereld, en je krijgt een kaartje terug van een wildvreemde. Zo’n ouderwets kaartje, met een postzegel. Net als vroeger. Daar word je toch helemaal blij van? Want iedereen heeft een verhaal wat hij wil delen. En het maakt de wereld een beetje mooier.

Groeten heeft zoveel waarde. In de handel leren we klanten te groeten uit beleefdheid. De gast moet zich welkom voelen. Soms groet een klant niet terug maar plaatst nors een bestelling. ‘Waarom?’ ,denk ik dan. Tegelijkertijd weet een klant die begroet wordt ook dat ie gezien is en dus niet hoeft te proberen ons iets afhandig te maken zonder te betalen. Want we hebben ‘m in de smiezen. En dus werkt een groet ook preventief.

Laatst wandelde ik in de vroege ochtend met de hond. Ik zag een lichtje branden in een flat. Achter de gordijnen zag ik iemand naar mij gluren. Diegene heeft vast gedacht: ‘wat doet zij daar op dat tijdstip?’. Een beetje sociale controle is heel goed, maar ik was gewoon met de hond aan het wandelen voordat ik ging werken. Dus ik zwaaide naar de persoon in de flat. Maar teleurgesteld liep ik verder, want ik kreeg geen groet terug. Het had zo mooi kunnen zijn.

In deze maatschappij waarin we tegenwoordig maar een nummer zijn, krijg je bij het ontvangen van een groet het gevoel dat je er wèl toe doet. Het geeft de doffe wereld een beetje meer glans. Hoe simpel kan het zijn? Dus…

#groetjemee?

Greetje