Achter de schermen van het groeten

/0 Reacties/ / / door
Begin januari filmden we twee dagen voor het groetjemee-filmpje. Op een aantal plekken in Groningen, Friesland en Drenthe. In de stad en op het platteland. Klopt het wat ze zeggen? Dat stedelingen niet groeten? Dat Groningers, Drenten en Friezen stug zijn?
Wat viel me op? 
– Nou, de eerste open deur, hoe enthousiaster en harder je hoi zegt, hoe meer kans dat mensen je teruggroeten.
– Het doet echt een beetje pijn als je niet teruggegroet wordt.
– Elke teruggroet, geeft je een boost. Je wordt steeds blijer, gaat steeds meer lachen en het wordt steeds makkelijker om een volgende ‘hoi’ eruit te gooien.
Je gaat er ook rechter op van lopen, dat merkte ik bij mezelf, maar ik zag het ook gebeuren bij de andere groeters.
– Ja, in een dorp groeten is makkelijker en gewoner. Maar omdat groeten in de stad spannender is, is het effect groter.
– Een groet levert nooit een negatieve reactie op. Misschien wat verbazing of verwarring, maar in dit mini-experimentje heb ik geen enkele negatieve reactie kunnen vaststellen.
Wat kunnen we concluderen (niet wetenschappelijk onderbouwd)?
– Wees niet verlegen, begroet anderen uitbundig en vrolijk en lach erbij! De kans dat je teruggegroet wordt, wordt zo veel groter.
– Groeten geeft je meer energie en je wordt er vrolijker van.
– Ja, in een dorp is het makkelijker groeten en wordt er over het algemeen teruggegroet. In een stad is dat toch ongewoner (dus misschien juist leuk om daar met zijn allen te gaan groeten!).
 – En stugge Noorderlingen? Welnee! Als je groet, groeten de meesten gewoon terug!
Marian van Voorn

Loslopende honden in het Vondelpark

/0 Reacties/ / / door

Vandaag is het 18 januari, de derde maandag in januari dit jaar. Deze wordt als de meest depressieve dag van het jaar aangemerkt. Maar wat als we daar zelf nu een beetje verandering in kunnen brengen.

Zelf heb ik oproepen geplaatst om vandaag lekker naar buiten te gaan. Een ommetje te maken. Even lekker naar buiten. Het is zo goed voor je. Maar vriendin, collega en ex-buurtgenootje Wini Weidenaar pakt het grootser aan en start vandaag met de campagne #groetjemee.

Eigenlijk de gewoonste zaak van de wereld vind ik, maar toch voor veel mensen een bijzonderheid. Hoe mooi is het dat daar meer aandacht voor gevraagd wordt. Groeten is een vorm van aandacht en aandacht maakt alles mooier. En dat niet alleen, je komt ook de mooiste mensen en verhalen tegen. Doe je ook mee?

Mij is gevraagd om een ervaring te delen en dat doe ik dan ook graag. Ik groet al zolang ik me kan heugen en weet eigenlijk niet beter. Ook die keer toen ik een paar dagen met mijn honden bij mijn dochter in Amsterdam logeerde. Het was heerlijk weer, dus hup naar buiten voor een vroege ochtendwandeling in het Vondelpark.

Ik was niet de enige met honden en het viel me op dat bijna alle honden losliepen. Dacht ik eerst nog dat het wellicht een gedeelte van het park was, kwam ik er na een halfuurtje achter dat van noord naar zuid en van oost naar west bijna alle honden losliepen, terwijl ik die van mij nog ‘keurig’ aangelijnd had.

De volgende mevrouw die ik een ‘goedemorgen’ gaf, bleef even staan, gaf me een welgemeend ‘goedemorgen’ terug en maakte een praatje over de honden. Ik zei haar dat het me opviel dat er zoveel honden losliepen in het Vondelpark, terwijl bij ‘ons in Leeuwarden’ je daarvoor een boete krijgt. Met een glimlach vertelde ze me het volgende verhaal.

‘Het Vondelpark dankt zijn naam aan het beeld van Vondel dat in het park staat. Het park was vroeger van een vereniging en bedoelt voor de rijken uit de stad om te wandelen, naar muziek te luisteren, de honden uit te laten. Men moest contributie betalen om een lidmaatschap te krijgen en zo gebruik te kunnen maken van het Vondelpark.

Maar de contributies gingen omlaag en de vereniging kon het onderhoud van het park niet meer betalen. Rond 1950 heeft de vereniging toen voor 1 gulden het park aan de gemeente Amsterdam verkocht met verschillende restricties. Een er van was dat tot in lengte van jaren de honden in het Vondelpark los mogen blijven lopen. Vandaar dus dat de honden nog steeds een paradijsje hebben, midden in de stad.’

Wat een prachtig verhaal op de vroege ochtend. Verhelderend ook. En dat alleen maar door een simpel ‘goedemorgen’. Hoe eenvoudig kan het zijn. Groet ook mee en wie weet wat voor leuks je tegenkomt. Fijne dag!

#groetjemee?

Marion Langhout